วันพุธที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

ความสำคัญของพินอิน (拼音)

             เพื่อนๆหลายคนคงจะสงสัยว่า ทำไม blog ผม เวลาเขียนตัวอักษรจีนจะกำกับ พินอิน (拼音) ไว้ แต่ไม่เขียนคำอ่านแบบคาราโอเกะในภาษาจีนนั้นเวลาออกเสียงจะค่อนข้างเน้นตำแหน่งของลิ้น และ ปากเวลาออกเสียงพ่นลมออกเบาหรือแรง มีผลกับเสียงในภาษาจีนทั้งหมด เพราะฉะนั้นคนที่อยากจะเรียนภาษาจีน เวลากำกับคำอ่านบนหนังสือเรียนควรจะเขียนเป็นพินอินควรจะหัดออกเสียงจากพินอินให้คล่อง ไม่ควรจะเขียนเป็นภาษาคาราโอเกะถ้าเขียนเป็นภาษาคาราโอเกะอาจจะทำให้ลืมวิธีอ่านที่ถูกต้องได้จะทำให้คนอื่นฟังแล้วเข้าใจผิดได้ง่ายๆ
             ภาษาของมณฑลกวางตุ้ง (广东)คือ ภาษากวางตุ้ง 粤语 yuèyǔ】เป็นภาษาที่มีการออกเสียงคล้ายๆกับภาษาไทย ชาวจีนมักชอบพูดติดตลกว่า 天不怕,地不怕,就怕广东人说普通话 Tiān bù pà ,dì bù pà ,jiù pàGuǎngdōng Rén shuō pǔtōnghuà】ไม่กลัวฟ้ากลัวดิน แต่กลัวคนกวางตุ้งพูดภาษาจีนกลาง ทำไมถึงเป็นเช่นนี้หรอครับเพราะว่าภาษากวางตุ้งก็เหมือนภาษาไทยอ่ะครับ ไม่มีการม้วนลิ้นในการออกเสียง เสียง z c s กับ เสียง zh ch sh ออกเสียงเหมือนๆกัน ไม่มีการออกเสียงเบา (轻声) ด้วยความที่พูดภาษากวางตุ้งจนเคยชินเวลาพูดจีนกลางก็เลยมักจะออกเสียงผิดๆ ทำให้คนจากเมืองอื่นๆมองเป็นเรื่องตลกเสมอๆ
              มาลองดูตัวอย่างกันนะครับ ถ้าพูดออกเสียงผิดจะทำให้เกิดอะไรขึ้นได้บ้าง
ตัวอย่างแรก เป็นการออกเสียงวรรณยุกต์ที่ไม่ถูกต้อง
              小姐,水饺一碗多少钱? Xiǎojiě ,shuǐjiǎo yī wǎn duōshǎo qián?】น้องๆ เกี๊ยวชามนึงราคาเท่าไหร่
              小姐,睡觉一晚多少钱?【Xiǎojiě ,shuìjiào yī wǎn duōshǎo qiánน้องๆ นอนด้วยคืนนึงคิดเท่าไหร่อ่ะ
              คำว่า 水饺 ออกเสียงวรรณยุกต์ไม่ถูกกลายเป็น 睡觉 จากจะซื้อเกี๊ยวชามนึง กลายเป็น ขอนอนด้วยคืนนึงถ้าพูดออกไปแบบนี้คงจะโดนสาวคนนี้ตบเป็นแน่แท้
ตัวอย่างที่ 2
             อันนี้ผมได้ยินจากหูของตัวเองเลยครับผมไปกินข้าวที่ร้านอาหารแห่งนึงในกวางเจา พอผมสั่งอาหารเสร็จกำลังนั่งกินก็ได้ยินพนักงานคนนึงตะโกนออกพนักงานหลังร้านให้เอากุญแจมาให้หน่อยกุญแจในภาษาจีนอ่านว่า 钥匙yàoshi แต่เนื่องจากคนกวางตุ้งไม่มีการออกเสียงเบา และ sh จะออกเสียงเป็น ผมเลยได้ยินเป็น 要死 yàosǐ】 ซึ่งแปลว่า “อยากตาย” ตอนที่ผมได้ยินนี่ตกใจแทบแย่นึกว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นจะฆ่าตัวตายกันหรอ ที่แท้ก็แค่จะเอากุญแจมาให้หน่อย
ตัวอย่างที่ 3
              อันนี้เป็นเหตุการณ์ที่เพื่อนผมได้ยินมา เพื่อนผมไปได้ยินคนสองคนคุยกันมีคนๆนึงพูดขึ้นมาว่า
              “你发骚了吗?怎么脸色不太好?要不我们回家吧。”
              【Nǐ fāsāo le ma zěn me liǎnsè bù tài hǎyàobù wǒmen huíjiā bā】
                คุณเกิดอารมณ์อยาก XXX แล้วหรอสีหน้าไม่ค่อยดีเลย พวกเรากลับบ้านกันดีกว่า
               เพื่อนผมได้ยินก็ตกใจ ห๊ะ!! กลางวันแสกๆพูดกันอย่างงี้เลยหรอกอยากXXXกันก็ชวนกันกลับบ้านซะงั้น
               จริงๆแล้ว เขาพูดว่า 发烧 fāshāoที่แปลว่า “มีไข้” ครับ แต่ว่าออกเสียงไม่ถูกไม่ม้วนลิ้นขึ้น เลยกลายเป็น 发骚 fāsāo ซึ่งแปลว่า “มีอารมณ์อยาก XXX

               จากตัวอย่าง ตัวอย่างนี้ เพื่อนๆคงจะพอเห็นความสำคัญของการออกเสียงด้วยพินอินแล้วนะครับพยายามฝึกพูดให้ถูกกันนะครับไม่อย่างงั้นเรื่องที่คุณพูดอาจจะกลายเป็นเรื่องตลกเรื่องต่อไปของชาวจีนก็เป็นไปได้!!

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น